Son haftasıydı.. Gönlünün “asla” onaylamadığı, ama diliyle ikrar etmek zorunda kaldığı şu sözlerle devam etti.. Son kez görüp lavantasını verecekti. Birde okurken çok beğendiği, onun da beğeneceğini umduğu sarı renkli kitap.. Yeni bulmuştu.. Ama yeni[…]
İşlerini yoluna koyamayalı uzun zaman olmuştu. Her günü birbirinin aynı yaşayamazdı, her günü birbirinin aynıydı. Kendi olduğu bir arabanın şoför mahali vardı. Oradaysa tamamdı. Yollar dünyanın en güzel yeriydi. Var olmanın gereği, yolu bulmak, yola[…]
Anlayamadık.. Hey Gidi Günlerin Azizliğini.. Bilemedik o günlerin bu günler olabileceğini.. İmanınız varsa dayanacaksınız, yılgınlık göstermeyeceksinizi üç beş çocuğun nazı zannettik.. Çektik sandık.. Bu dünya dayanma dünyasıdır darılma dünyası değildiri yok yere küsülen arkadaş belledik,[…]
Topluluk önünde yapılamayacak kadar değersiz, kendi başına konuşunca anlamsız bir psikolojik rahatsızlığın pençesine düşürecek kadar önemli bir konuşma geldi aklına.. Lakin konuşsaydı olmazdı .. yazdı.. Bir maceraya yeltenemeyecek kadar yorgunluğunu, Sevdiği insanların her sözünü kaldırabilmenin[…]
Denizin tam orta yerinde bir fanusta toplanmış bir kaç balık misaliydi hikayemiz.. diye başladı sözlerine. Kadir gecesini geçirdiğini düşünmüş, bir sonra ki günün gecesine ermişti saat. Bir önceki günün vermiş olduğu yorgunlukla iftardan önce biraz[…]